wracać się - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

zurückkehren czasownik kehrt zurück, kehrte zurück, ist zurückgekehrt powracać, wracać, wracać się; mit leeren Händen zurückkehren wracać z pustymi rękami

zurückgehen czasownik geht zurück, ging zurück, ist zurückgegangen wracać, cofać się, wycofywać się, ustępować, opadać (o gorączce); auf seinen Platz zurückgehen wracać na swoje miejsce; geh bitte ein Stück zurück cofnij się proszę kawałek; die beschädigten Bücher an den Verlag zurückgehen lassen odsyłać uszkodzone książki do wydawnictwa

wiederkehren czasownik kehrt wieder, kehrte wieder, ist wiedergekehrt wracać, powracać, powtarzać się

klappen czasownik klappt, klappte, hat geklappt otwierać, stukać, trzaskać, pot. udawać się, powodzić się, wychodzić, wypalać; (ist geklappt) o przedmiotach: składać się, odskakiwać, wracać do pierwotnego ustawienia/położenia

wegbleiben czasownik bleibt weg, blieb weg, ist weggeblieben nie przybywać, nie zjawiać się, nie stawiać się, nie wracać

doch przysłówek, spójnik, partykuła jednak, lecz, jednakże, przecież, ależ; er tat alles, um rechtzeitig fertig zu sein, doch es gelang ihm nicht robił wszystko, aby być gotowym na czas, ale mu to nie wyszło; ich muss schon nach Hause, es ist doch schon sehr spät muszę wracać do domu, jest już bardzo późno; - haben Sie kein Auto? - doch, ich habe eins - nie ma pan samochodu? - ależ nie, mam

aufrappeln czasownik rappelt auf, rappelte auf, hat aufgerappelt; sich aufrappeln pot. pozbierać się, stawać na nogi, wracać do siebie

R E K L A M A